2de digitale entiteit.

Wordt het "doormodderen" en hopen dat je het financieel overleeft...of ga je nu voor een 2de "digitale entiteit"?!

Dit zijn behoorlijk sterke woorden... vooral de laatste vier.

Als je ziet dat je om te produceren toestemming nodig hebt van mensen (uit Brussel) die niets produceren - als je ziet dat het geld stroomt naar degenen die niet handelen in goederen en diensten, maar in gunsten - als je ziet dat mannen/vrouwen rijker worden door smeergeld in plaats van ervoor te werken - en de wetten hen beschermen in plaats van jullie - als je ziet dat corruptie wordt beloond en eerlijkheid een zelfopoffering wordt - dan weet je dat een samenleving ten dode is opgeschreven. Ayn Rand; Atlas Shrugged, 1957

Ayn Rand wist waarover ze sprak. Geboren in 1905, in St. Petersburg, Rusland,  was ze al als kind al politiek bewust en geen voorstander van het bestaande concept van constitutionele monarchie. Het is dus niet verbazend dat ze zich, net zoals vele Russen, heeft laten verleiden door Lenin toen op haar twaalfde de Russische Revolutie uitbrak.

Ze kwam er al snel achter dat de claim van de bolsjewieken om het leven van de gemiddelde man te verbeteren in werkelijkheid een plan was om de levenskwaliteit van alle mensen te verminderen. Hierbij namen de bolsjewieken het bedrijf van haar vader in beslag en verdreven ze haar familie. Op een gegeven moment leed de familie honger, maar in 1925 kreeg Ayn toestemming om naar de VS te emigreren. (Later probeerde ze haar ouders en zussen ook uit de USSR weg te krijgen, maar dat bleek te laat).

Ayn Rand kreeg haar nu bekende overtuigingen over regeringssystemen bij het observeren van de evolutie van een relatief goedaardige monarchie naar totalitarisme. Hierdoor leerde ze niet enkel dat politieke leiders meestal bedriegers zijn in hun beweringen over sociale verbetering, maar ook dat net die leiders (en/of toekomstige leiders) die beloven dat ze het systeem gaan veranderen zodat iedereen "alles zal hebben wat ze nodig hebben" eigenlijk de grootste bedriegers zijn.

De grootste bedreiging van de fantasievolle beweringen van politici ligt in de bereidheid van de bevolking om hun visies te geloven. Helaas is de meerderheid van de mensen in elk land buitengewoon goedgelovig en naif.

Het idee dat er een methode bestaat of gevonden kan worden om alle mensen gelijk te maken is gewoon belachelijk. Er zullen altijd verschillen bestaan tussen individuen in intellect, talent en ambitie. Het idee dat een regering op de een of andere manier de meer begaafden en/of meer gemotiveerden kan dwingen om voortdurend de vruchten van hun inspanningen af te staan aan de minder begaafden en minder gemotiveerden, is per definitie onhaalbaar.

Of we het nu loofwaardig vinden of niet, zo'n idee kan uiteindelijk onmogelijk slagen. In het beste geval kan het idee met succes afgedwongen worden, maar dat zorgt er uiteindelijk voor dat de beter begaafden en gemotiveerden ophouden de nodige inspanningen te leveren. En dit is net wat we na verloop van tijd in alle socialistische landen zien gebeuren.

Er is een direct verband tussen de mate van "herverdeling" door de overheid en de afname van de inspanningen van de begaafden en gemotiveerden.

Toch zullen er altijd mensen zijn die minder begaafd of minder gemotiveerd zijn en geloven dat politieke leiders dit onmogelijke concept kunnen realiteit laten worden. Natuurlijk kan van deze mensen verwacht worden dat ze stemmen op of hun steun geven aan de politiekers die deze loze beloftes verkopen.

Hieruit leren we, dat het na verloop van tijd steeds perfect voorspelbaar is dat een bepaalde regeringsvorm uiteindelijk altijd in de richting van zelfvernietiging gaat. Dit omdat politiekers - teneinde aan de macht te blijven - steeds toegeven aan de meerderheid die vrijgevigheid zoekt ten koste van anderen.

Wat dan met de minderheid? Wat met diegenen in die groep van meer begaafde of gemotiveerde mensen - diegenen die, met hun capaciteiten en inspannigen historisch gezien een maatschappij vooruit duwen met hun capaciteiten en inspanningen?

Deze groep heeft de keuze. Ze kunnen als het land in kwestie in sociaal en politiek verval raakt, hetzij "meegaan met de stroom"; de evolutie accepteren en proberen door te modderen. Net zoals de ouders van Ayn Rand deden na de revolutie. Of ze kunnen zoals Ayn Rand, stemmen met hun voeten.

De resultaten van deze keuzes zijn duidelijk: Zinovy en Anna Rosenbaum verdwenen in de Sovjet obscuriteit, terwijl dochter Ayn ontsnapte om romanschrijfster te worden in een vrijer en inspirerender land: de VS.

Dit scenario herhaalde zich in Duitsland en Oostenrijk in de jaren 1930, toen notabelen als Albert Einstein, Friedrich Hayek en Ludwig Von Mises naar respectievelijk de VS, Engeland en Zwitserland vertrokken.

Vandaag zien we een herhaling van precies hetzelfde scenario. Enkel zijn de namen van de landen zijn veranderd: de EU (EUSSR), de USA (USSSR), enz.

Door de digitalisering van de (financiele) wereld zijn ook de vluchtroutes veranderd. Vroeger diende je een tunnel te graven, iemand te verstoppen in de bagageruimte van je auto, of met een luchtballon vluchten. Omdat nu steeds meer digitaal verloopt, is een 2de digitale entiteit enorm belangrijk geworden. Jammer genoeg wordt het, onder druk van de politiekers,  hier ook steeds moeilijker en raden we aan zo spoedig mogelijk de nodige stappen te zetten.

Wij zorgen voor je 2de digitale entiteit. Dit is veel meer dan een 2de paspoort/perm. residentie.  Met een tweede (digitaal) verblijf/paspoort hoef je, als het goed ingekaderd wordt, niet fysiek in dat land te wonen en wordt het tevens de basis van je tweede “digitale entiteit”!

p.s. hou er rekening mee dat de export van fysiek goud uit de EU (incl. Zwitserland en Noorwegen) bijna onmogelijk is geworden. Weet dat fondsen  buiten de EU(SSR) transferen ook (bijna) onmogelijk is geworden. Als je dit niet gelooft, probeer het maar..

.