Moordende EU-witwaswetten.

Voorwoord: Uiterst belangrijk is niet verder te vallen voor de richting waarin de "DWAZE KUDDE" zich begeeft, nl het SLACHTHUIS. Belangrijk is zo snel mogelijk uit vaste activa te stappen. Dit zijn alle activa zoals vastgoed dat je niet in je zak kan stoppen en verplaatsen "buiten politiek" bereik. Belangrijk is uit alles te stappen dat op een "digitale manier" gecontroleerd wordt of kan worden door de banken en de overheid. Last but not least, uiterst belangrijk is NU te zorgen dat je een TWEEDE DIGITALE entiteit hebt BUITEN EUROPA.

De nieuwe anti-zwartgeld richtlijn moordend voor de Europese economie. Er is straks geen financiele vrijheid meer en bedrijven zullen verdwijnen uit de EU. Geen enkele ondernemer met wat gezond verstand zal in zo een land blijven opereren.

Levensbelangrijk is een tweede digitale entiteit te hebben die buiten de invloedsfeer en kontrole van Europe valt…met een niet-EU credit kaart, zal je altijd kunnen betalen…net zoals je destijds in de USSR en de DDR kon betalen met Westerse geldinstrumenten en met dollars. Ik spreek van ervaring!

Wie voor 31 december 2025 niet voor een tweede residentie gaat, is gek! 
(wij kunnen maar een beperkt aantal relaties helpen)

Wie voor 31 december 2025 niet voor een tweede residentie gaat, is gek! Je kan het vergelijken met de "Muur van Berlijn".  Mensen hadden in 1061 een weekend de tijd om het communsime te ontvluchten. Zoals altijd, gebruikte slechts een kleine groep zijjn verstand. De massa werd de SIGAAR!

Na de eerste vijf anti-witwasrichtlijnen en de veelomvattende Digital Services Act, heeft de EU een nieuwe set wetten gereed waarmee een continue bewaking van en inbraak op de (financiële) privacy wordt veroorzaakt. Het gaat om de nieuwste set anti-witwasregels; de zesde op rij. Waar gaan die over en wat is er zo gevaarlijk aan?

De eerste vijf anti-witwasrichtlijnen van de EU

Vanaf 1991 tot en met 2020 werden de eerste vijf anti-witwasrichtlijnen van kracht. Richtlijnen zijn EU-breed bindende voorschriften die een nationale regering de opdracht geven om lokale wetgeving te ontwikkelen voor een bepaald EU-thema.

Daarnaast bestaan er EU-verordeningen. Dat zijn EU-breed vastgestelde wetten die voor iedere lidstaat hetzelfde zijn en die boven nationale wetgeving gaan. Verordeningen gaan dus veel verder dan richtlijnen omdat ze geen enkele nationale aanpassing, inspraak, of wijziging dulden.

De eerste vijf anti-witwasrichtlijnen – Anti-Money Laundering Directives (AMLD’s) – hebben dus geleid tot nationale wetten die ‘in eigen land’ zijn opgesteld. Hier is een duidelijke Nederlandse tijdslijn te vinden over de totstandkoming.

Een kort overzicht van de belangrijkste punten per richtlijn:

• De eerste richtlijn (ook bekend als de 1AMLD) werd al in 1991 ingevoerd. Deze omvat regels die voornamelijk voor toezicht vanuit banken gelden.
• De vele fouten in de eerste richtlijn werden aangepakt met de tweede richtlijn (2AMDL) die in 2001 werd gepubliceerd. Deze richtlijn breidde de dekking ook uit naar andere financiële organisaties zoals verzekeringsmaatschappijen.
• De derde richtlijn (3AMLD) uit 2005, richtte zich op de groeiende terrorismedreiging. Deze richtlijn was grotendeels een reactie op de terroristische aanslagen in de VS van 11 september 2001. Wijzigingen omvatten onder meer updates over terrorismefinanciering, verbeterde onderzoeksplicht en de eerste invoering van sancties en boetes voor overtredingen van de AMLD-wetgeving.
• De vierde richtlijn (4AMLD) werd in 2017 gepubliceerd. De regelgeving werd verder uitgebreid naar vele andere sectoren, zoals de goksector. Andere wijzigingen omvatten een verplichting voor financiële bedrijven om klantrisicoprofielen op te nemen. Deze zouden later leiden tot aanzienlijke kostenverhogingen bij banken die maandelijks aan rekeninghouders worden doorberekend.

Ook werd het concept van de uiteindelijk belanghebbende geïntroduceerd (UBO), waarbij de uiteindelijke eigenaren/grootaandeelhouders van rechtspersonen centraal worden geregistreerd. Dit is bedoeld om meer transparantie te creëren over eigendomsstructuren die witwassers kunnen gebruiken om geld te verbergen.

• De vijfde richtlijn (5AMLD) volgde in januari 2020. Deze werd volgens de Europese Commissie ingegeven door de steeds toenemende terroristische activiteiten in de wereld. Dit bracht een focus op nieuwe financieringsbronnen, zoals prepaidkaarten en cryptovaluta.

De 5AMLD lanceerde ook het concept van politiek prominente personen (PEP). Deze regelgeving vereist dat lidstaten lijsten opstellen van mensen die een prominente politieke positie innemen zoals parlementariërs, lijsttrekkers en voorzitters van politieke partijen. Deze personen worden als gevoeliger voor omkoping of corruptie beschouwd en moeten van staatswege gevolgd kunnen worden.

• De zesde anti-witwasrichtlijn van de EU overschrijdt op grove wijze vele privacy grenzen

Begin 2024 bereikten de Europese Raad en het Parlement een akkoord over de zesde anti- witwasrichtlijn. Een richtlijn die volgens Privacy First vele privacygrenzen dreigt te overschrijden van alle kleinere actoren binnen de Nederlandse samenleving; burgers, midden- en kleinbedrijf en kleinere non-profitorganisaties.

Op grond van de eerste vijf anti-witwasrichtlijnen worden nu al criminaliteitsbestrijdingstaken door bedrijven, waaronder banken, notarissen en boekhouders, uitgevoerd.

Die bedrijven (‘witwasbestrijdingsplichtigen’) zijn verplicht een risicoprofiel van iedere klant te maken, waarin wordt beoordeeld of de klant crimineel zou kunnen zijn. Verder moeten zij de relatie met de klant en alle transacties waarbij zij betrokken zijn monitoren en zijn zij verplicht om criminaliteitsvermoedens aan de overheid (FIU-Nederland) te melden.

Deze regels zijn vastgelegd in de Wet ter voorkoming van witwassen en financieren van terrorisme (Wwft), gaan al zeer ver, en hebben al grote maatschappelijke schade veroorzaakt.

Naast de veel hogere kosten voor bancaire diensten is er ook maatschappelijke schade:

• Voor bepaalde sectoren van het bedrijfsleven en voor non-profitorganisaties is het moeilijk geworden om een bankrekening te openen.
• Burgers worden soms geconfronteerd met discriminerende praktijken door banken.
• Door banken worden (te)veel vertrouwelijke en privacygevoelige gegevens bij hun klanten opgevraagd. Banken gaan daarbij uit angst voor overheidssancties veel verder dan nodig, aldus Privacy First.
• In een brief van mei dit jaar heeft de minister van Financiën erkend dat de witwasbestrijding van de EU is doorgeschoten en heeft hij beloofd om maatregelen te nemen. Het is voor Privacy First echter de vraag of de minister zijn beloften wel kan nakomen, nu Nederland (en Belgie)  – door EU-wetgeving – weinig meer over de witwasbestrijding te zeggen heeft.

Maar het wordt nu dus nog veel erger met die zesde EU-richtlijn die in de zomer van 2027 in een nationale wet omgezet moet zijn.

Met die zesde anti-witwasrichtlijn worden – volgens Privacy First – vanaf de zomer van 2027:

• Taken toebedeeld aan bedrijven die daar niet geschikt voor zijn.
• Nog verder uit de hand lopende, disproportionele kosten door banken gemaakt die aan de klant worden doorberekend en daardoor tot nog hogere vaste kosten per maand zullen leiden bij burgers en bedrijven.
• De grondrechten van burgers, midden- en kleinbedrijf en kleine en middelgrote non-profitorganisaties nog verder uitgehold, ten gunste van gecentraliseerde macht.
• Dreigende verplichting, aan alle Europeanen opgelegd, om een digitaal paspoort te moeten gebruiken om bij je bank in te kunnen loggen.

Een enthousiast Europees Parlement zegt zelf over deze dwingende richtlijn dat de EU daarmee het volgende mogelijk maakt:

1. Uniforme supervisie over alle financiële transacties binnen de lidstaten.
2. (Veel) meer bevoegdheden worden bij gecentraliseerde Europese financiële opsporingsinstanties gelegd.
3. Europese en nationale autoriteiten krijgen veel meer bevoegdheden om gewenste financiële informatie op te eisen (zoals de verkoop van luxe auto’s met een waarde vanaf 250.000 euro, of jachten en juwelen boven een bepaalde waarde).
4. Harmoniseren van de toegang tot alle UBO-informatie en beschikbaar stellen voor Europese opsporingsorganisaties, journalisten en ngo’s die zich bezighouden met fraude.
5. Inzichtelijk maken van financiële informatie – zoals banktegoeden – van UBO’s over minimaal vijf jaar tot maximaal tien.
6. Delen van alle KvK-informatie uit nationale databases met Europese opsporingsorganisaties.
7. Europese en nationale financiële opsporingsdiensten kunnen naar believen (verdachte) transacties tussen partijen annuleren en/of rekeningen blokkeren.

Kortom: als het al niet via de CBDC gaat, dan heeft de EU de zesde anti-witwasrichtlijn om de Europese bevolking en bedrijfsleven te sturen en te controleren. En dat met goedkeuring van de Europese volksvertegenwoordigers, het Europees Parlement.  De EU-top blijft Europa vernietigen....alwie in Europa blijft ondernemen, leven en werken zal ZO ARM als JOB eindigen. Daar is geen twijfel meer over.

© - Dit rapport mag alleen gekopieerd, gereproduceerd of verspreid worden met de uitdrukkelijke schriftelijke toestemming van Goldonomic.